fama

fama
fāma, ae, f. [for, fa-ri], = phêmê, the talk of the multitude, like rumor, either as relating or as judging (v. rumor; cf. also: nomen, gloria, laudatio; clamor, plausus; honos, dignitas, honestas, laus, etc.).
I.
That which people say or tell, the common talk, a report, rumor, saying, tradition (freq. and class.; plur. very rare); absol., or with a statement of the subject-matter annexed with de, or as an object-clause; rarely with gen.
a.
Absol.:

hascine propter res maledicas famas ferunt?

Plaut. Trin. 1, 2, 149: a Brundisio nulla adhuc fama venerat, Cic. Att. 9, 3, 2:

cum tristis a Mutina fama manaret,

id. Phil. 14, 6, 15:

at fuit fama. Quotusquisque est, qui istam effugere potest in tam maledica civitate?

id. Cael. 16, 38: magna illico fama surrexit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2:

aliquod fama ac nuntiis afferre,

Caes. B. G. 6, 30, 2:

hac fama ad Treviros perlata,

id. ib. 5, 53, 2:

reliquos (deos) ne famā quidem acceperunt,

id. ib. 6, 21, 2; cf.:

quam Eratostheni et quibusdam Graecis famā notam esse video,

id. ib. 6, 24, 2:

concedamus famae hominum,

Cic. Rep. 2, 2:

Daedalus, ut fama est, fugiens, etc.,

Verg. A. 6, 14; cf.:

pulsis (vetus est ut fama) Sabellis,

Hor. S. 2, 1, 36:

ita fama ferebat,

Ov. M. 12, 197:

duplex inde fama est,

a twofold tradition, Liv. 1, 1, 6.— In plur.:

inhonestas famas adjungere diis,

Arn. 7, 219:

per omnem provinciam magnae atrocesque famae ibant,

Sall. H. 1, 67 Dietsch, ex conj.—
b.
Stating the subject-matter or contents.
(α).
With de:

si quis quid de republica a finitimis rumore aut fama acceperit,

Caes. B. G. 6, 20, 1:

si quid ipsi audistis communi fama atque sermone de vi, de manu, de armis, etc.,

Cic. Fl. 6, 13:

de interitu P. Clodii,

id. Mil. 35, 98:

de Afranio fama est,

id. Att. 7, 26, 1:

de Titurii morte,

Caes. B. G. 5, 39, 1; cf.:

de victoria Caesaris,

id. ib. 5, 53, 1;

5, 51, 1: de proelio Dyrrhachino,

id. B. C. 3, 80.— Plur.: ingentes esse famas de Regulo, Arrunt. ap. Sen. Ep. 114, 19 fin.
(β).
With an appos. clause:

ne mihi hanc famam differant, Me... dedisse, etc.,

Plaut. Trin. 3, 2, 63;

v. differo, B. 2.: accipere fama et auditione, esse quoddam numen et vim deorum,

Cic. N. D. 2, 37, 95:

quod tibi esse antiquissimum constante famā atque omnium sermone celebratum est,

id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 24; so,

constans fama,

Liv. 6, 25, 4:

cum esse praestantem Numam Pompilium fama ferret,

Cic. Rep. 2, 13:

cum fama per orbem terrarum percrebuisset, illum, etc.,

Caes. B. C. 3, 43 fin.:

fama nuntiabat, te esse in Syria,

Cic. Fam. 12, 4, 2:

fama incerta duos equites venisse,

a vague rumor, Liv. 27, 50, 6:

capsis quem (Cassium) fama est esse librisque Ambustum propriis,

Hor. S. 1, 10, 63 al. —
(γ).
With gen.:

vix ad aures meas istius suspicionis fama pervenit,

Cic. Sull. 4, 12:

propter incertam famam aeris alieni,

an unsupported rumor, Liv. 6, 27, 3.—
B.
Personified: Fama, a goddess, daughter of Terra, swiftfooted, all-seeing, growing as she runs:

Fama, malum qua non aliud velocius ullum,

Verg. A. 4, 173 sq.; Ov. M. 12, 43 sq.; Val. Fl. 2, 116 sq.; Stat. Th. 3, 426 sq.; Ov. M. 8, 267; 9, 137; 14, 726; 15, 4; 853 al.
II.
The voice or judgment of the many, public opinion; more freq. objectively, the fame, character, reputation which a man has, either in general or in particular, as a good or bad reputation, etc. (very freq. and class.).
A.
In gen.:

famam atque rumores pars altera consensum civitatis et velut publicum testimonium vocat: altera sermonem sine ullo certo auctore dispersum, cui malignitas initium dederit, incrementum credulitas,

Quint. 5, 3; cf.:

adversus famam rumoresque hominum si satis firmus steteris,

Liv. 22, 39, 18:

contra opinionem militum famamque omnium videri proelium defugisse, magnum detrimentum afferebat,

Caes. B. C. 1, 82, 2; cf. id. ib. 3, 56 fin.: fama popularis, popular fame or favor, Cic. Tusc. 3, 2, 4; 5, 16, 46:

forensis,

Q. Cic. Petit. Cons. 5, 17: de bona fama (quam enim appellant eudoxian, aptius est hoc loco bonam famam appellare quam gloriam), Cic. Fin. 3, 17, 57:

bona de Domitio, praeclara de Afranio fama est,

id. Att. 7, 26, 1; cf.:

qui bonam famam bonorum, quae sola vere gloria nominari potest, expetunt,

id. Sest. 66, 139; Sall. C. 7, 6:

si bonam famam mihi servasso, sat ero dives,

Plaut. Most. 1, 3, 70 sq.:

bona,

Cat. 61, 62:

bene loquendi fama,

Cic. Brut. 74, 259:

eloquentiae,

Quint. 7, 1, 41:

sapientiae,

Cic. Lael. 4, 15:

pudica,

Prop. 2, 32 (3, 30), 21:

alium mala fama et timor impediebat,

Sall. J. 35, 4:

inconstantiae,

Cic. Fam. 1, 9, 11:

vappae ac nebulonis,

Hor. S. 1, 2, 12.—In plur.: inter arma civilia aequi boni famas petit, Sall. Fragm. ap. Sen. Ep. 114, 19 (Hist. inc. lib. 76 Dietsch).—
B.
In partic.
1.
In a good sense, fair fame, reputation, renown, = existumatio, fama bona:

ut vos mihi domi eritis, proinde ego ero famā foris,

Tert. Hec. 2, 1, 21: fundamentum [p. 723] est perpetuae commendationis et famae justitia, Cic. Off. 2, 20, 71:

fama et existimatio,

id. Quint. 15, 50; cf.:

ut ante collectam famam conservet (for which, shortly after: habet existimationem multo sudore collectam),

id. Div. in Caecil. 22, 71:

sic ejus (Archiae) adventus celebrabantur, ut famam ingenii exspectatio hominis superaret... hac tanta celebritate famae cum esset jam absentibus notus, etc. (shortly before: celeriter antecellere omnibus ingenii gloriā contigit),

id. Arch. 3, 5;

so corresp. to gloria,

id. Tusc. 1, 46, 110:

fama ingeni abicienda,

id. Fam. 9, 16, 3;

with the latter cf.: anxius de fama ingenii,

Quint. 11, 1, 50; 74:

de alicujus fama detrahere,

Cic. Fam. 3, 8, 5:

famam in tuto collocare,

Quint. 12, 11, 7:

ejus scripta tantum intra famam sunt,

id. 11, 3, 8:

ad famam populi Romani pertinere, eos consules esse, etc.,

Liv. 10, 24, 17:

(ut amicorum) aut caput agatur aut fama,

Cic. Lael. 17, 61:

loco, fortuna, fama superiores,

id. ib. 25, 94:

virtus, fama, decus divitiis parent,

Hor. S. 2, 3, 95:

cui gratia, fama, valetudo, contingat abunde,

id. Ep. 1, 4, 10:

famam dicendi fortius quaerunt,

Quint. 2, 12, 9: Evadne... Occidit Argivae fama pudicitiae, the glory or pride of Argive chastity, i. e. of the chaste women of Argos, Prop. 1, 15, 22.—Esp.: magna fama, great reputation, fame, glory:

magnam famam attulisse Fabio Tarentum rebatur,

Liv. 27, 25, 11:

magnam famam sui relinquere,

Nep. Lys. 1, 1:

habere,

Plin. 36, 21, 39, § 149.—
2.
In a bad sense, illfame, infamy, scandal, = infamia, fama mala (rare): opplere (aliquem) famā ac flagitiis, Turp. ap. Non. 306, 2; Ter. Ad. 2, 3, 10:

neque specie famāve movetur, Nec jam furtivum Dido meditatur amorem,

Verg. A. 4, 172; Sall. C. 3, 5; Tac. A. 12, 49; Plin. Pan. 28, 1; cf.:

laeta apud plerosque, apud quosdam sinistra fama,

Tac. A. 11, 19.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • fama — sustantivo femenino 1. (no contable) Circunstancia de ser, una persona o una cosa, muy conocida o popular: Alcanzó la fama muy joven. Todos los artistas sueñan con la fama. Llegar a la fama no es fácil. 2. (no contable) Juicio u opinión bastante… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Fama SA — Fama (entreprise) Logo de FAMA Création 1920 Forme juridique SA …   Wikipédia en Français

  • Fama — Saltar a navegación, búsqueda Fama puede referirse a: La condición de ser una celebridad Feme, una figura mitológica. Eugene Fama, Profesor de Finanzas, Universidad de Chicago Fama (reality show), reality show de baile emitido por la cadena de… …   Wikipedia Español

  • fama — (Del lat. fama). 1. f. Noticia o voz común de algo. 2. Opinión que las gentes tienen de alguien. 3. Opinión que la gente tiene de la excelencia de alguien en su profesión o arte. Predicador de fama. correr fama una noticia. fr. Divulgarse y… …   Diccionario de la lengua española

  • FAMA — tamquam Dea ab Atheniensibus colebatur: ea describitur ab Hesiodo in ἔργοις καὶ ἡμέραις, Est dea Fama quidem, sunt ipsi numina Famae. Scribit et Plutarch, in Camillo, templum Famae constructum fuisse. Eam copiose Virg. describit in l. 4. Aen. v.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • fama — s.f. [dal lat. fam., affine al verbo fari parlare ]. 1. (lett.) [notizia di larga e rapida diffusione: corre f. (o vuole la f. ) che Roma fosse fondata da Romolo e Remo ] ▶◀ diceria, voce. ‖ credenza. 2. a. [riguardo in cui è tenuta una persona:… …   Enciclopedia Italiana

  • fama — fáma ž DEFINICIJA rašireni glas ili priča koja se prenosi u društvenom životu, popularno mišljenje na osnovi govorkanja; glasina SINTAGMA fama volat (izg. fȃma vȍlat) glas kruži ETIMOLOGIJA lat. fama, prema Fama, u rimskom pjesništvu: alegorija,… …   Hrvatski jezični portal

  • Fama — may refer to:People: * Eugene FamaOther: * Fama (Tejano band) * Freshwater And Marine Aquarium, a consumer fishkeeping magazine. * Fama (Goddess), the Roman goddess for fame and gossip …   Wikipedia

  • Fama — {{Fama}} Personifikation des Gerüchts, das sich mit rasender Geschwindigkeit ausbreitet; anfangs klein und schüchtern, wächst Fama bald zu Riesengröße. Unter ihrem Gefieder spähen zahllose Augen hervor, und in zahllosen Mündern regen sich… …   Who's who in der antiken Mythologie

  • fama — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. famamie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pogłoska, wieść, słuchy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fama niesie, głosi. Rozeszła się fama o czymś. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Fama — (lat.), 1) Gerücht; 2) (gr. Ossa), Göttin des Ruhms u. Gerüchts; nach Virgil jüngste Tochter der Erde, welche dieselbe nach der Besiegung der Titanen gebar, um sich an den Göttern dadurch zu rächen, daß F. die ärgerlichen Geschichten derselben… …   Pierer's Universal-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”